Van de MRI-scan t/m Scarowinds.

8 September: De MRI-scan.

Zaterdagochtend vroeg mijn bed uit en samen met Jeff (gastvader) op weg gegaan naar Charlotte. Dat was namelijk de plek waar ik mijn MRI-scan zou krijgen. Eenmaal aangekomen was ik gelijk aan de beurt en gedurende de MRI-scan ben ik in slaap gevallen. Voor de uitslag zou ik een paar dagen moeten wachten. Na de MRI-scan zijn we samen terug gekeerd naar Mooresville richting huis. Omdat de oude brace die ik van school had gekregen om mijn been te ondersteunen niet erg comfortabel zat besloten we een betere te kopen. Deze brace was niet over heel mijn been verspreid maar alleen me knie werd daar maar in ondersteund. Na het halen van de brace zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe telefoon voor me en een daarbij behorende abbonnement of bundel. De achterliggende gedachte hiervoor was omdat de simkaart die we van de organistatie gehad hadden veels te duur was want je betaalde namelijk al 25 ct. voor het ontvangen van een SMS-bericht. Na een nieuwe mobiel gekocht te hebben met onbeperkt internet, bellen en SMS-berichten zijn we terug naar huis gereden. 

10 September: Het veranderen van vak.

De week die erop volgde was niet zo heel bijzonder. Begin van de week had ik een gesprek met mijn Statistics docent over hoe het mij gaat in de klas. Na een goed gesprek waren we het er beide over eens dat dit vak een beetje te hoog gegrepen was voor me. Dit kwam niet omdat ik de stof van de les niet kon begrijpen maar gewoon simpelweg omdat mijn engelse woordenschat niet goed genoeg was om dit vak te kunnen volgen. Toen ben ik de volgende dag naar mijn de decaan geweest en kwamen we op een ander vak terecht waar ik zo in zou kunnen stappen zonder een al te grote achterstand te hebben op de rest van de groep namelijk Clay. De vertaling van Clay is Klei dus in dit vak gaan we kleien een half jaar lang. Ben nu ook aan een heel leuk project bezig in de klas namelijk een modern of ouderwets potje maken van klei. Omdat Statistics een heel jaar lang zou duren moest ik voor het tweede semester ook een ander vak kiezen. Dit is Gym geworden dus gewoon lekker 1.5 uur per dag een beetje sporten. 

11 September: Amerika herdenkt 9/11.

Wat me in Nederland waarschijnlijk voorbij geschoten zou zijn, is me in Amerika wel degelijk bij gebleven. 9/11 de dag waarop Amerika werd aangevallen door terroristen. De dag begon op school met een minuut stilte. Na dat werd op ieder tijdstip dat er op 9/11 iets gebeurde het omgeroepen en opnieuw een minuut stilte ingelast. Het was hier een trieste dag voor veel mensen en op de Amerikaanse televisie werd er ook veel aandacht aan geschonken. In de klas werd er door de docenten ook veel aandacht aan geschonken door verschillende video's te laten zien en filmpjes van die beruchte dag.

12 September: Het beste nieuws tot nu toe!

Zoals vele mensen al wisten zou ik dit jaar bij een alleenstaande man (Michael) gaan wonen en daar het jaar doorbrengen. Maar een paar weken voor vertrek hoorde we dat hij een hartaanval had en in het ziekenhuis lag, vreselijk natuurlijk! Maar daarna ben ik opgebeld in Nederland dat ze een tijdelijk gezin hadden gevonden die me zou kunnen opvangen voor ongeveer 6 weken en daarna zou ik alsnog terugkeren naar Michael die in een andere stad woont. Nu ik me hier goed thuis voel in dit gezin en alles goed verloopt is het gezin gaan overleggen onderling over mij. Hier kwamen alleen maar positieve reacties uit voort en er werd mij dan ook verteld dat iedereen graag had dat ik heel het jaar hier zou mogen blijven inplaats van alleen de eerste 6 weken. Ook werd me verteld dat ik mee mocht op vakantie voor een week naar het zonnige Florida en een weekend weg naar Virginia. Ik was hier natuurlijk hartstikke blij mee omdat ik hier net gewend ben en me leven hier aan het opbouwen was met vrienden hier en in de omgeving. Ook van Michael hebben we tot nu toe nog niks vernomen hoe het nu met hem gaat. We hopen allemaal dat hij er snel bovenop komt en dan wil ik hem zeker nog een keer bezoeken hier voordat ik terugkeer richting Nederland.  

13 September: De afspraak bij de dokter.

Twee dagen voor de afspraak bij de dokter was Kellye (gastmoeder) al gebeld door de assistent van de dokter met de mededeling; 'Patrick heeft een afgebroken spier in zijn knie en een raar gevormde knieschijf'. De eerste keer dat we in het ziekenhuis waren werd verteld dat als het afgebroken is dan zou een operatie noodzakelijk zijn. Dus met die instelling gingen we naar het ziekenhuis. Mijn ouders zouden tijdens de afspraak meekijken via Skype op Kellye's Ipad. Na eerst een uur gewacht te hebben in de wachtkamer waren we eindelijk aan de beurt. Gedurende de afspraak wou de dokter toch nog een extra X-Ray foto van me knie hebben die de vorige keer niet mogelijk was omdat ik toen me been niet kon buigen. Na de foto gemaakt te hebben kwam de dokter terug en vertelde het volgende; 'Met een andere brace en fysiotherapie zal het waarschijnlijk genezen en kun je in 2.5 maand weer sporten'. Aan de ene kant zeer verrast en blij dat het geen operatie was maar aan de andere kant teleurgesteld omdat het seizoen over is op het moment dat ik terug keer van mijn blessure. Ook vertelde de dokter dat de brace die we zelf gekocht hadden niet goed was omdat ik daarin me knie kon buigen en hij wou hem gestrekt houden voor minstens 4 weken dus werd er een andere brace door de dokter voor mij besteld. Deze zou de volgende week afgegeven worden bij 'ons' huis. 

15 September: Mitchell's verjaardag.

Mitchell (gastbroer) is jarig en werd 18 jaar oud. Dit hadden we in de avond geviert met wat cadeaus en de wel bekende Birthday-cake. Overdag zijn er wat vrienden van ons (Mitchell en mij) gekomen om het te vieren. Het was zeer gezellig en hadden het rijk alleen omdat de rest een hele dag weg was voor een paardrijwedstrijd van Danielle (gastzusje). 'S avonds niet veel bijzonders meer gedaan op een ander feestje na.

17 t/m 22 September: Normale schoolweek + scarowinds

Deze schoolweek was niet heel erg bijzonder. Gewoon een normale week die afgesloten werd op zaterdag met een bezoekje aan een pretpark (Scarowinds). Het is te vergelijken met een normaal pretpark als bijvoorbeeld de Efteling maar dit keer was er een thema om alvast in de Halloween-sfeer te komen. Er waren mensen verkleed als monster die je probeerde te laten schrikken overal en in het donker 's avonds was dat zeker wel leuk om een keer heen te gaan. Dit pretpark lag net over de grens in een andere staat namelijk in South-Carolina. Dus na North en South- Carolina staat me straks ook nog Florida en Virginia te wachten!